รักเจ้า...เมื่อนานมาแล้ว

" หากท่านเป็นเพียงบุคคลธรรมดา ไม่สำคัญกับข้าก็คงจะดี  " 

นับเป็นอะไรได้ นี่มิใช่คำพูดเดิมที่ข้าเคยพูดหรอกหรือ

มองท่านเดินอิงแอบแนบชิดนางไป...ใจข้าแสนเจ็บ

" เป็นท่านเสมอมา!  ได้ยินไหม!!! " คนที่ข้ารัก แน่นอนคำนี้มิได้เอ่ยออกไป  

นางลากร่างกายอันอ่อนแอมุ่งไปสู่หน้าผา 

" คืนนี้ดวงดาวช่างงามนัก " ทอดสายตาไกลออกไป พลางหยิบมีดสั้นออกมาจากอกเสื้อแล้วกดไปที่ลำคอ

ไม่ว่าจะยามนี้หรือยามไหน อดีตหรือปัจจุบัน เป็นท่านเสมอมาที่ข้ารัก แต่กลับเป็นข้าเสมอมาที่ต้องเจ็บปวด 

" ข้าเจ็บปวดมามากพอแล้ว หากชาติหน้ายังเหลือที่ว่างให้ข้าอยู่....ถึงกระนั้น ขอให้พวกเราไม่หวนกลับมาเจอกันอีก "

ปลายดาบพกเล่มงามถูกจี้ย้ำ แล้วจัดการตวัดตัดผ่านลำคอระหง โลหิตสาดกระจายเปียกอาภรชุ่ม 

กายบางล้มลงเหลือเพียงร่างที่ไร้ซึ่งวิญญาณ

" พอกันที...คำมั่นสัญญาหลอกลวง "

______________________________

ไรท์ไม่ได้ทำร้ายนางเอกเลยนะ จริงจริ้งงง5555  เปิดมาแล้วกับเรื่องใหม่ และจะงอกออกมาเรื่อยๆ ทั้งๆที่เรื่องเก่ายังไม่คืบหน้าสักนิสส////ฮา

#ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยน้าค้าา ขอบคุณทุกคนที่ตั้งใจหรือหลงเข้ามาอ่าน///กราบ